Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Morgotheron
Dołączył: 18 Maj 2011 Posty: 97
|
Wysłany: Pią Lis 23, 2012 23:27 Temat postu: Całkowite wyleczenie Paruresis - zajrzyj tu!!! |
|
|
[size=18]Ten post będzie długi, ale warto go przeczytać do końca. Jest to temat dla tych wszystkich niedowiarków, którzy nie potrafią zrozumieć, że paruresis można wyleczyć[/size]
[size=18]1.Ogólne zasady leczenia fobii jaką jest paruresis.[/size] Mianowicie można leczyć farmakologicznie, lecz także za pomocą terapii, głównie poznawczo-behawioralnej. Paruresis to rodzaj fobii społecznej. Fobie można wyleczyć CAŁKOWICIE. Tylko trzeba poświęcić na to dużo czasu i CAŁY CZAS postępować tak jak należy, tak jak za chwilę wam powiem. Pewnie zapytacie dlaczego? Odpowiem wam, ponieważ w leczeniu fobii należy przede wszystkim zastąpić poczucie lęku, reakcjami neutralnymi. Kolejną ważną rzeczą jest nie unikanie publicznych toalet. Szczanie wtedy kiedy ma się potrzebę. Nie można wstrzymywać, należy iść do toalety. Należy doprowadzić do kontaktu z bodźcem lękowym, żeby przyzwyczaić się do niego. Unikanie tego bodźca(toalet) może tylko pogłębić naszą fobię.
W praktyce wygląda to tak, że powinniśmy tam stać dopóki się nie wylejemy.
[size=18]2.Trochę prawdy o nas.[/size]
Cały czas koncentrujemy się na sobie, tylko na tym czy ktoś idzie, czy ktoś jest w pobliżu. Uważamy, że zdanie innych może mieć wpływ na nasze życie. Twierdzimy, że cały czas inni o nas myślą, co my tam robimy.
Uważamy, że nas za to potępią. Sądzimy, że jeśli ktoś się na nas wkurzy, że zbyt długo siedzimy w kiblu, to będzie koniec świata.
Nasz lęk zostaje utrwalony przez wszystkie niepowodzenia w kiblu, które za bardzo bierzemy do siebie. Pewnie nie raz gdy ktoś czekał, wy pociliście się, stresowaliście, czuliście jak szybciej wali wam serce. Potem rozpamiętywaliście te zdarzenia i przez to fobia się utrwaliła. Kolejnym działaniem, które pogłębia fobie było unikanie sytuacji, w których może wystąpić ,czyli chodzenie nie do najbliższej toalety, ale gdzieś w oddali lub do domu. To jest złe. To nie jest normalne, że idziemy 500 metrów dalej zamiast wyszczać się w kiblu 5 metrów obok. Zachowujmy się zwyczajnie i nie przejmujmy się zbytnio jeśli nie wyjdzie. Nie analizujmy byłych i przyszłych sytuacji w kiblu, np. czy wyszczam się gdy będzie tam kilka osób lub dlaczego nie wyszczałem się gdy nikogo nie było.
To przecież nie ma znaczenia, liczy się tu i teraz.
[size=18]3.Leczenie farmakologiczne. [/size]
Moim zdaniem leczenie farmakologiczne ma wtedy sens gdy jest poparte praktyką(sikaniem w miejscach publicznych) i odpowiednią psychoterapią.
Leczenie farmakologiczne ma nam ułatwiać sikanie w określonych sytuacjach, dzięki naszym zwycięstwom w kiblu stajemy się coraz bardziej pewni, podejmujemy coraz śmielsze wyzwania, nie boimy się już iść do klopa. Robimy po prostu to co powinniśmy robić. Ale tak jak wspomniałem takie leczenie ma sens wtedy kiedy jest podparte psychoterapią i praktyką. Co do leków to jednym z bardziej popularnych jest Asentra. Dzięki lekom mamy więcej sukcesów, dzięki czemu przyzwyczajamy organizm do odpowiedniej, spokojnej reakcji na sikanie w miejscach publicznych,
[size=18]4. Terapia - czyli chyba to na co najbardziej czekaliście. [/size]
Czytając wiele na temat fobii społecznych(do których paruresis należy) w końcu nawinął mi się sposób leczenia, mianowicie psychoterapia poznawczo-behawioralna. Polega ona na tym, że nie analizujemy przyczyn choroby. Skupiamy się na tym co jest tu i teraz. Nie analizujemy tego co było w przeszłości. Używana jest też Desensytyzacja, czyli przyzwyczajanie się do (w przypadku paruresis) do korzystania z publicznych toalet. Pomocna też jest w tem medytacja, relaksacja, wyobrażanie sobie tego typu sytuacji. Wtedy staramy się czuć błogość i spokój. Następnie tą błogość, spokój wywołujemy już będąc w publicznej toalecie. Dzięki temu można się odwrażliwić od danej sytuacji wywołującej lęk.
Jednym z rodzajów terapii poznawczo-behawioralnej jest terapia racjonalno-emotywna. Chodzi o to, aby odkryć nasze nieracjonalne przekonania i zastąpić je normalnymi. Ważne jest także to w tej terapii, że nie powinniśmy kierować się przymusem czy powinnościami jakie nam wyznacza sytuacja, np. jest kolejka do kibla, w takiej chwili większość paruretyków wychodzi z kibla, aby inni mogli się wysikać, chociaż sam paruretyk się nie wysikał. Przecież nikt nam nie każe czegoś robić sami dobrze wiemy czego potrzebujemy, a czego nie.
Jednak najważniejsze w tego rodzaju terapii jest uzmysłowienie sobie o swoich nieracjonalnych przekonaniach i zastąpienie je prawidłowymi.Tutaj wam coś opowiem. Gdy przychodzę do kibla zastanawiam się czy inni o mnie myślą. Czy, aby nie za długo siedzę w kiblu? Prawda jest taka, że kiedyś gdy jesczze nie miałem paruresis NIGDY nie zastanawiałem się co kro robi w kiblu. Szedłem, lałem, wychodziłem. Szedłem lałem, wychodziłem. Szedłem, lałem, wychodziłem. Prawda jest taka, że nikogo nie obchodzi co robię w kiblu. To tak naprawdę nie wpływa na ich życie. Wszyscy dobrze o tym wiecie, że nikogo nie obchodzi co my robimy z naszymi penisami w kiblu. Nikogo To jest po prostu nielogiczne, aby ktoś rozmyślał, śledził nas i interesował się naszym penisem. No powiedzcie czy jak byliście w kiblu i długo siedzieliście, to czy jakiś obcy człowiek weszedł do waszej kabiny zapytać się "co tak długo? co robisz ze swoim penisem? Obserwowałem cię i zastanawiałem się co tam robisz." Ludzie wchodzą do kibla leją i wychodzą, jeszcze przed wyjściem myją ręce. Zapytam was czy gość, który przychodzi do kibla spieszy się do roboty lub idzie gdzieś się zabawić, będzie czekał i patrzył co my robimy? NIE! Przecież to jest nielogiczne. My jesteśmy w tym przypadku na całkowicie wygranej pozycji, ponieważ nikt się nie będzie wtrącał do naszych spraw, dzięki czemu możemy w spokoju załatwić naszą potrzebę.
Na zakończenie chciałbym, abyśmy tutaj na forum rozpoczęli terapię.
Piszcie w tym temacie, jak chcecie to pytajcie. Wspólnie pokonamy paruresis. Jedyne co chciałbym od was wymagać to wytwałości i 100% motywacji. Bądźcie optymistami. Bardzo dużo osób się wyleczyło.
Niech pisze każdy. Każdy może przyłączyć się do tej forumowej terapii w każdej chwili.
To może na początek niewielki zadanie domowe.
Mianowicie o czym myślicie przed wejściem do kibla, w którym jest np. kilka osób. Tylko proszę nie odpowiadajcie pojedynczymi zdaniami, słowami. Postarajcie się. |
|
Powrót do góry |
|
|
Reklama
|
Wysłany: Pią Lis 23, 2012 23:27 Temat postu: |
|
|
|
|
Powrót do góry |
|
|
Shozo
Dołączył: 24 Lis 2012 Posty: 3
|
Wysłany: Sob Lis 24, 2012 22:13 Temat postu: mail |
|
|
Witaj, chętnie porozmawiałbym z Tobą na temat pauresis, bo sam mam problem z pokonaniem tego problemu. Może podałbyś swój mail i moglibyśmy pokorespondować na osobności tak na początku ?
Pozdrawiam :) |
|
Powrót do góry |
|
|
Morgotheron
Dołączył: 18 Maj 2011 Posty: 97
|
|
Powrót do góry |
|
|
igusik
Dołączył: 02 Wrz 2019 Posty: 142
|
Wysłany: Wto Sie 31, 2021 08:53 Temat postu: |
|
|
Wyczerpująco podany temat, dzięki za takie informacje :)
_________________
[url=https://meblemistrz.pl/artykuly/stol-na-wymiar-dla-duzej-rodziny]Jaki stół na wymiar sprawdzi się w przypadku dużej rodziny? Garść inspiracji
[/url] |
|
Powrót do góry |
|
|
Reklama
|
Wysłany: Wto Sie 31, 2021 08:53 Temat postu: |
|
|
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|